De bibliotheek.

Sven schrok zich dood toen er opeens twee rode ogen verschenen in het donker maar bedacht zich al vrij snel dat dat Hana moest zijn, zeker toen hij haar stem hoor. "Hoihoi!" bracht hij weer net zo enthousiast uit als eerder, niet alleen omdat Hana hem dus wel gezocht had, maar vooral omdat hij nu de donkere bezemkast uit mocht.
Binnen no-time stond hij met zijn eeuwige grijns weer naast Hana. "Dat duurde lang! Heb je Sarah al gevonden?!" wilde hij weten.

'Nee die heb ik nog niet gevonden. Weet jij waar ze is?' vroeg Hana, die zijn opmerking over het feit dat het lang geduurd had maar negeerde. Sven hoefde niet te weten dat ze een uur lang niet eens had gezocht.

Mika liep de bieb in. Hij had zijn zwerkbal boeken al weer uit, en was opzoek naar nieuwe. Of mooie verhalen, dat vond hij ook leuk. Hij legde de boeken op de balie, en ging daarna opzoek naar anderen. Hij liep langs de stellages, en zuchtte. Veel van de boeken uit deze kasten had hij al gehad. Hij had de andere kasten nog niet eens obezocht. Hij draaide zich om en liep langs onbekende kasten, opzoek naar iets nieuws.

Alice liep de bibliotheek in. Hoewel ze niet zo'n grote fan van boeken was, ze had spontaan zin gekregen om iets te lezen. 'What to read?' mompelde ze tgen zichzelf. Vrijwel direct liep ze naar de muziekafdeling. Ze liet haar blik over de boeken glijden, op zoek naar een titel die haar aansprak. Af en toe pakte ze een boek uit de kast en bladerde ze er even in, maar zodra ze zag hoe klein de letters waren, en hoeveel bladzijdes het boek had, zette ze het meteen weer terug.

Mika zag een meisje verderop, bij de muziek afdeling. Hij liep naar haar toe."Hey, wat zoek je?" vroeg hij, leunend tegen een van de grote kasten. Hij haalde een boek uit de kast en bladerde er snel door. Hij stond bij de verkeerde afdeling, maar het trok zijn aandacht. De kaft was helemaal zwart, en aan de binnenkant stond dat het boek alles kon laten zien wat je wou. Hij hield het stevig onder zijn arm, en keek weer naar het meisje.

Alice keek verbaasd op. 'Oh, hi..' Ze wendde zich tot de kast. 'Geen idee, eigenlijk, gewoon.. You know.. iets interessant.'

Sarah had zich bij een van de rekken verstopt en was zo in een boek bezig dat ze vergeten was dat ze verstoppertje aan het doen was. Ze schrok een beetje toen ze mensen hoorde praten. "Oh crap!" fluisterde ze. Ze herinnerde zich ineens dat ze met een spel bezig was. Ze stond op, rende naar de tafel en schreeuwde dat ze vrij was. "Of deden we niet met dat je terug moest naar de plaats van de zoeker?"

Mika keek het meisje even vreemd aan."Ohja," zei hij toen fronsend. Hij knikte."Juist..." Toen stak hij zijn hand uit."Ik ben Mika," stelde hij zichzelf voor."En jij?" vroeg hij toen maar. Hij wist niet meer zeker uit welke afdeling ze kwam."Linonium(?)?" vroeg hij toen.

Alice pakte de hand aan en schudde deze. ((Dat klinkt lame)) 'Alice,' zei ze. 'Linonium, ja.' Ze knikte en glimlachte vriendelijk.

Mika knikte. Hij had het goed. "Irisanthius," zei hij toen, als een soort antwoord op haar."Hou je van muziek?" vroeg hij toen, naar de kast vol met boeken knikkend. Hij keek haar even met een schuin oog aan, terwijl hij een hand door zijn haren haalde. Dat meisje was een vreemde.

'Ja,' zei Alice met een vrolijke ondertoon in haar stem. Meer dan houden van zelfs, ze was er verslaafd aan. 'Jij?' vroeg ze nieuwsgierig.

Hij haalde zijn schouders luchtig op."Ligt eraan wat voor muziek het is, hmmm." Hij glimlachte vriendelijk, en maakte zich los van de kast. Hij hief zijn hand op, waar het boek in geklemd zat, en wuifde daar mee."Het was leuk om je te leren kennen, Alice," zei hij grijnzend. Toen draaide hij zich om en beende weg.

'Ehr.. Yeah.. Bye,' zei Alice lichtelijk verbaasd. Ze haalde haar schouders op en keek weer naar de boeken.

Sven dacht even na over Hana's vraag maar hoorde nog geen paar tellen later het geroep van Sarah iets verderop. "Daar is ze!" riep hij gelijk. Hij trok Hana mee richting Sarah en stopte recht voor haar neus.
Of ze met vrijspelen deden?! Natuurlijk kon dat. "Ja dat mag!" vertelde hij haar. 'Dus nu moet ik hem zijn!" Pff, hij had ze zo gevonden!